ضرورت توجه به ظرفیت‌های منطقه‌ای در استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر
ناترازی‌های انرژی در کشور نگاه‌های افکار عمومی و متولیان امر را به سمت انرژی‌های نو و تجدیدپذیر معطوف کرده است و در این بین ضرورت دارد در مسیر توسعه این صورت‌های جدید انرژی، موقعیت و ظرفیت‌های جغرافیایی استانها مدنظر دست‌اندرکاران امر قرار بگیرد.
به گزارش خبرنگار نشریه نگرش اقتصادی، برخلاف گذشته که امنیت به مسائل نظامی محدود بود، امروزه این مفهوم لایه‌های گوناگونی دارد که یکی از آنها امنیت انرژی است و از همین رو ناترازی انرژی به ویژه در بخش برق و گاز که از چندی پیش زمینه‌ساز بروز قطعی‌های مکرر در نقاط مختلف کشور بوده، موجب تکاپوی دست‌اندرکاران به روی آوردن به استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و ارتقای امنیت انرژی شده است.
تولید برق با استفاده از صفحه‌های خورشیدی از جمله انرژی‌های تجدیدپذیری است که سرمایه‌گذاری برای استحصال آن در استانها این روزها مورد توجه جدی مسئولان قرار گرفته و تلاش گسترده‌ای در جریان است تا در این راستا رقابتی بین مناطق مختلف در تسریع روند توسعه آن به ویژه در بخش صنعت ایجاد شود.
ظرفیت مغفول انرژی ژئوترمال
انرژی زمین‌گرمایی صورتی از انرژی است که از حرارت درونی و گرمای ذخیره شده در لایه‌های داخلی زمین استحصال می‌شود که به طور معمول به دلیل فعالیت‌های ژئوترمال مانند نیروهای گرمایی ناشی از تجزیه مواد رادیو اکتیو و فشار سنگ‌ها به وجود می‌آید.
این صورت از انرژی که می‌تواند به طور مستقیم برای گرمایش ساختمان‌ها، تامین برق شهری یا حتی در برخی از فرایندهای صنعتی مورد استفاده قرار بگیرد، به عنوان یک منبع پایدار و به نسبت تمیز شناخته می‌شود.
بر اساس طرح اولیه باید برای این نیروگاه بر اساس طرح اولیه باید دارای ۱۷ چاه عمیق باشد، در حال حاضر شامل ۱۱ حلقه چاه اکتشافی تا عمق سه هزار و ۲۰۰ متری زمین بوده که از این تعداد هفت حلقه به بهره‌برداری رسیده است و قابلیت نصب توربین و تولید برق دارد.
با وجود چنین ظرفیت قابل توجهی در دامنه کوه سبلان، پروژه نیروگاه زمین‌گرمایی هنوز در مقیاس کوچک و آزمایشی قرار دارد؛ در حالی که برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری مناسب در این پروژه می‌تواند چند هزار مگاوات تولید داشته باشد و بخش زیادی از کمبود برق استان‌های همجوار نیز برطرف کند.
