
آیا میدانستید بزرگترین غار جهان، هان سون دونگ، در ویتنام ارتفاعی بیش از ۲۰۰ متر دارد و آب و هوا، جنگل ها، رودخانهها و ابرهای خاص خود را دارد؟
غار هان سون دونگ (به ویتنامی: غار سون دونگ، در پارک ملی فونگها کی بنگ، منطقه بو تارچ استان کوانگ بین، ویتنام، بزرگترین غار طبیعی جهان است.این غار دارای یک رودخانه زیرزمینی داخلی با جریان سریع و بزرگترین سطح مقطع غار در سراسر جهان است، این بزرگترین گذرگاه غار شناخته شده در جهان از نظر حجم است.
نام گذاری غار
نام آن، Hang Sơn Đoòng، از زبان ویتنامی به صورت (غار رودخانه کوهستانی یا غار کوههای پشت دونگ ترجمه شده است.
قدمت غار
این غار آهکی است و اعتقاد بر این است که بین ۲ تا ۵ میلیون سال قدمت دارد. ورودی غار در سال ۱۹۹۱ توسط یک مرد محلی به نام هو خان در حالی که در جستجوی چوب آگار( یک چوب با ارزش) بود پیدا شد. اگرچه او ابتدا برای بررسی بیشتر رفت، اما با نزدیک شدن به دلیل صدای هجوم آب و باد شدیدی که از ورودی میوزید، دلسرد شد. او که فکر نمی کرد این محل اهمیت زیادی داشته باشد، وقتی به خانه اش بازگشت، محل دقیق ورودی را فراموش کرده بود. بعداً او کشف خود را به دو عضو انجمن تحقیقات غارهای بریتانیا (BCRA) که در حال کاوش در منطقه بودند، اعلام کرد. آنها از او خواستند که برای کشف مجدد ورودی تلاش کند، که در نهایت در سال ۲۰۰۸ موفق به انجام این کار شد و در سال ۲۰۰۹، او یک گروه اکتشاف از BCRA به سمت ورودی رهبری کرد.
این اکتشاف که بین ۱۰ تا ۱۴ آوریل ۲۰۰۹ انجام شد، بررسی غار را انجام داد و حجم آن را ۳۸،۵۰۰،۰۰۰ متر مکعب نشان داد. پیشرفت آنها در کاوش در تمام طول غار توسط یک دیوار بزرگ ۶۰ متری با پوشش سنگی متوقف شد که گروه اکتشاف آن را دیوار بزرگ ویتنام نامید.
گروه اکتشاف در مارس ۲۰۱۰ بازگشت و با موفقیت از دیوار عبور کرد که به کاشفان اجازه داد تا به انتهای گذرگاه غار برسند. آنها تخمین زدند که طول کلی سیستم غار بیش از ۹ کیلومتر است.
حفرههای بزرگ غار
به گفته هاوارد لیمبرت، رهبر اکتشاف، گذرگاه اصلی غار سون دونگ که از سنگ آهک کربنیفر/پرمین تشکیل شده است، بزرگترین گذرگاه غار شناخته شده در جهان از نظر حجم است و بیش از ۵ کیلومتر طول، ۲۰۰ متر ارتفاع و ۱۵۰ متر عرض دارد. اعتقاد بر این است که سطح مقطع آن دو برابر بزرگترین گذرگاه بُعدی، در غار گوزن، مالزی است. طول این غار حدود ۹ کیلومتر است و با دو حفره بزرگ در پوسته یعنی مناطقی که سقف غار فرو ریخته است، نقطه گذاری شده است. حفرهها به نور خورشید اجازه ورود به بخش هایی از غار را میدهند و در نتیجه درختان و سایر پوششهای گیاهی در آن رشد میکنند. و حتی ابرهایی برفراز جنگلهای آن قرار میگیرد که در نوع خود منحصر به فرد است.
رودخانه غار
در اواسط سال ۲۰۱۹، مشخص شد که این غار توسط رودخانه زیرزمینی خود با غاری در نزدیکی اش به نام هنگ سانگ (Hang Thung) مرتبط است. این حجم بالقوه غار را به بیش از ۱,۶۰۰,۰۰۰ متر مکعب افزایش میدهد.
مرواریدهایی به اندازه توپ بیسبال
این غار حاوی برخی از بلندترین استالاگمیتهای شناخته شده در جهان است که تا ۸۰ متر ارتفاع دارند. در پشت دیوار بزرگ ویتنام، مرواریدهای غاری به اندازه توپ بیسبال، یعنی با اندازه غیرعادی پیدا شد. فضای داخلی غار به قدری بزرگ است که میتواند کل یک بلوک کامل در نیویورک، از جمله آسمان خراشها را در خود جای دهد، یا میتواند یک بوئینگ ۷۴۷ را بدون اینکه بال هایش به دو طرف غار برخورد کند، از آن عبور کند.
زمان رفتن به غار
در اوایل آگوست ۲۰۱۳، اولین گروه توریستی غار را در یک تور با راهنما با هزینه هر کدام ۳۰۰۰ دلار آمریکا کاوش کردند. برای دسترسی به غار مجوز لازم است و به صورت محدود، از ژانویه تا آگوست در دسترس است. پس از ماه اوت، بارانهای شدید باعث بالا آمدن سطح رودخانه درون غار میشود و غار را تا حد زیادی غیر قابل دسترس میکند. از سال ۲۰۱۷، تنها تورهای ماجراجویی اگزالیس(Oxalis) اجازه ورود به غار را برای مقاصد گردشگری دارند.

ساخت تلکابین برای غار
طرح هایی برای ساخت تله کابین از طریق غار در نظر گرفته شد. طول سیستم پیشنهادی ۱۰.۵ کیلومتر و هزینه آن بین ۱۱۲ تا ۲۱۱ میلیون دلار بود. با این حال، این طرحها به دلیل آسیب هایی که گردشگری انبوه میتواند به غار و محیط زیست محلی وارد کند، با مخالفت دوستداران محیط زیست و مردم محلی مواجه شد. این طرح در نهایت توسط دولت محلی لغو شد.
/ نویسنده و مترجم: فاطمه عرب زاده