سرنوشت صنعت برق در این دولت چه می‌شود؟

به‌گزارش نگرش اقتصادی به نقل از  ایسنا، برنامه هفتم توسعه یکی از مهم‌ترین اسناد بالادستی کشور بوده که با هدف پیشبرد اهداف اقتصادی، اجتماعی و زیربنایی کشور تدوین شده، در این میان، صنعت برق به‌عنوان یکی از ارکان حیاتی توسعه پایدار، نیازمند توجه ویژه‌ای است. بی‌شک این صنعت با چالش‌های متعددی روبه‌روست که مهم‌ترین آن‌ها شامل کمبود سرمایه‌گذاری، فرسودگی زیرساخت‌ها، ناکارآمدی در مدیریت مصرف انرژی، اتلاف انرژی و عدم توسعه کافی انرژی‌های تجدیدپذیر است.

این مشکلات منجر به ناتوانی در تأمین برق پایدار و مطمئن، به ویژه در فصول پرمصرف، شده‌ است، بنابراین برنامه هفتم توسعه اهدافی مانند افزایش بهره‌وری انرژی، توسعه ظرفیت‌های تولید برق، بهبود وضعیت شبکه توزیع و انتقال و همچنین حمایت از انرژی‌های تجدیدپذیر را دنبال می‌کند. این اهداف در صورت تحقق می‌تواند بخشی از چالش‌های مذکور را کاهش دهد؛ یکی از محورهای کلیدی این برنامه، ارتقای بهره‌وری انرژی در بخش‌های مختلف اقتصادی است و با توجه به اینکه اتلاف انرژی در شبکه برق ایران بالاست، افزایش بهره‌وری می‌تواند به کاهش فشار بر شبکه و بهبود پایداری آن کمک کند.

برنامه هفتم توسعه کلید وزیر نیرو برای حل مشکلات

یکی از مهم‌ترین اهداف برنامه هفتم توسعه، رفع ناترازی در بخش برق است. این ناترازی که حدود ۱۷ هزار مگاوات برآورد شده، نیازمند سرمایه‌گذاری‌های قابل توجه و بهبود زیرساخت‌هاست. در این راستا وزیر نیرو بر ضرورت جذب سرمایه‌گذاری از بخش خصوصی برای توسعه و نوسازی شبکه برق تأکید کرده است.

همچنین به‌منظور کاهش فشار بر شبکه ملی برق، سیاست وزارت نیرو این است که صنایع بزرگ خود به تأمین برق مصرفی خود بپردازند. این اقدام با هدف کاهش ناترازی و بهینه‌سازی مصرف انرژی در سطح کشور مطرح شده است. سیاست‌های وزارت نیرو همچنین شامل تلاش برای کاهش شدت مصرف انرژی و توسعه تبادل انرژی با کشورهای همسایه است. در مجموع، برنامه هفتم توسعه با هدف بهبود زیرساخت‌های حیاتی صنعت برق در کشور تدوین شده و علی‌آبادی بر اجرای کامل و دقیق این برنامه تأکید دارد.